به بهانه روز جهانی ام اس :
زنان دو تا سه برابر بیشتر از مردان به ام اس مبتلا می شوند
بیشتر افراد مبتلا به ام اس در سنین 20 تا 40 سالگی تشخیص داده می شوند و این بیماری در زنان دو تا سه برابر بیشتر از مردان است در حال حاضر هیچ دارویی وجود ندارد که بتواند بیماری ام اس را درمان کند ، اما روش های درمانی در دسترس است که می تواند روند بیماری را اصلاح نماید.
به
گزارش روابط عمومی مرکز آموزشی درمانی پورسینا؛ مالتیپل اسکلروزیس (Multiple Sclerosis)
یا بیماری ام اس یک بیماری التهابی است که در آن غلاف‌های میلین سلول‌های عصبی در مغز و ستون فقرات آسیب می‌بینند. این آسیب دیدگی در توانایی بخش‌هایی از سیستم عصبی که مسئول ارتباط هستند اختلال ایجاد می‌کند و باعث به وجود آمدن علائم و نشانه‌های زیادی، از جمله مشکلات فیزیکی و گاهی روانی می شود.
هرچند اطلاعات زیادی درباره مکانیسم‌های دخیل در بروز بیماری در دست است اما عامل آن هنوز ناشناخته است. بر اساس فرضیه‌های مختلف برخی عامل آن را ژنتیک و برخی عفونت می‌دانند. همچنین مشاهده شده که فاکتورهای خطرزای مختلف محیطی نیز در بروز این بیماری نقش دارند.
در حال حاضر درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد و داروهایی که برای این بیماری موجود هستند می‌توانند تاثیرات نامطلوب بیماری را کاهش دهند یا از حملات جدید و بروز معلولیت در بیمار جلوگیری کرده یا آنها را به تعویق بیندازند.
رایج‌ترین علائم ام اس شامل:
- علائم عضلانی
ام اس در زنان و مردان در واقع حمله سلول‌های ایمنی بدن به سیستم عصبی است. این مسئله می‌تواند در مغز، نخاع یا اعصاب بینایی رخ دهد. به همین ترتیب بیماران مبتلا ممکن است علائم مرتبط با ماهیچه و عضله‌ای را تجربه کنند که شامل:
- اسپاسم
عضلانی - بی‌حسی
- مشکلات
تعادل و عدم هماهنگی - مشکل در
حرکت دست و پا - لغزش در
و مشکل در راه رفتن - ضعف یا
لرزش در یک یا هر دو دست یا پاها
-علائم چشمی
مشکلات بینایی هم در مردان و هم در زنان مبتلا به بیماری ام اس دیده می‌شود. این مشکلات می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
- از دست دادن بینایی، جزئی یا کامل، که اغلب در یک چشم اتفاق می‌افتد
- درد در هنگام حرکت چشم‌ها
- دوبینی
- تاری
دید - حرکات
غیرارادی حرکت چشم - نارسایی
عمومی چشم و اختلالات بینایی بیشتر
تمام
این علائم ام اس در چشم به علت آسیب بیماری در قسمتی از مغز است که مسئول کنترل و
هماهنگی دید است.
- تغییرات روده و مثانه
هر دو نارسایی مثانه و روده، اغلب در افراد مبتلا به بیماری ام اس مشاهده می‌شود. اختلال در مسیرهای سیستم عصبی که عضلات مثانه و روده را کنترل می‌کند، باعث بروز این مشکلات می‌شوند. علائم ام اس در مثانه و روده عبارت‌اند از:
- مشکل در
شروع ادرار - تکرر
ادرار یا نیاز به ادرار کردن - عفونت
مثانه - نشت
ادرار یا مدفوع - یبوست
- اسهال
- بی‌حسی یا درد
احساس بی‌حسی، گزگز شدن و درد برای بسیاری از افراد مبتلا به ام اس شایع است. افراد اغلب این علائم ام اس را در سراسر بدن یا در اندام‌های خاص تجربه می‌کنند. ممکن است بی‌حسی به صورت سوزن سوزن شدن یا احساس سوزش حس شود.
با توجه به تحقیقات انجام شده، بیش از نیمی از افراد مبتلا به این بیماری در طول بیماری خود نوعی درد را تجربه می‌کنند. در حالی که برخی از انواع درد به طور مستقیم به علت وجود بیماری مرتبط هستند، انواع دیگر درد ممکن است به دنبال برخی دیگر از مشکلات بیماری بر بدن تأثیر گذارند. به عنوان مثال، عدم تعادل ناشی از مشکلات راه رفتن ممکن است منجر به درد ناشی از فشار بر روی مفاصل گردد.
- مشکل در صحبت و بلع
افراد مبتلا به بیماری ممکن است به مشکل در صحبت کردن دچار شوند. مشکلات گفتاری معمول عبارت‌اند از:
- با عجله
حرف زدن - از دست
دادن کنترل حجم صدا - آهسته
صحبت کردن - تغییر در کیفیت صحبت، مانند صدای خشن و صدای بی‌جان
آسیب بیماری ام اس می‌تواند بر بلعیدن نیز تأثیر بگذارد و باعث مشکل جویدن و انتقال مواد غذایی به قسمت عقبی دهان شود. همچنین بیماری ام اس ممکن است توانایی بدن در انتقال مواد غذایی از طریق مری و معده را هم تحت تأثیر قرار دهد.
- تأثیر روی مغز و اعصاب
طیف وسیعی از مشکلات مغز و اعصاب ممکن است به دلیل بیماری ام اس ایجاد شود. این علائم عبارت‌اند از:
- کاهش
محدوده مورد توجه - از دست
دادن حافظه - قضاوت
ضعیف - مشکل
استدلال یا حل مسئله - افسردگی،
به دلیل آسیب به مناطق مغز درگیر در کنترل عاطفی یا به دلیل استرس بیماری - نوسانات
خلقی - سرگیجه،
مشکلات تعادلی و یا دوران سر (احساس چرخش) بررسی‌های زیادی انجام شده تا مشخص شود چه ارتباطی بین رژیم غذایی و پیشرفت بیماری ام اس وجود دارد. اما تاکنون محققان دلیل قانع کننده ای مبنی بر وجود ارتباطی بین تغذیه و تشدید یا سرعت پیشرفت بیماری پیدا نکرده‌اند. یعنی این که نمی‌توان ادعا کرد مصرف یک ماده‌ی غذایی خاص باعث پیشرفت بیشتر بیماری می‌شود و یا بر عکس. اما با این حال نتایج برخی از پژوهش‌ها نشان می‌دهد که این بیماران به دو گروه غذایی نیاز بیشتری دارند: اسیدهای
چرب ضروری و آنتی اکسیدان ها.اسیدهای چرب خواص ضدالتهابی دارند و به بهبود وضعیت بیماران مبتلا به ام اس کمک می‌کنند. برای همین لازم است مواد غذایی سرشار از امگا 3 مانند ماهی ساردین، ماهی آزاد، روغن کانولا، گردو، جوانه‌ی گندم، روغن دانه‌ی کتان، روغن کبد ماهی و همچنین مواد غذایی سرشار از امگا 6 ها مانند روغن سویا، روغن بادام زمینی، روغن ذرت و روغن آفتابگردان در برنامه‌ی غذایی مبتلایان به ام اس گنجانده شود.
رژیم غذایی ما معمولاً حاوی ویتامین‌ها و مواد معدنی مهمی است که آنتی اکسیدان ها نامیده می‌شوند و وظیفه‌شان مقابله با این مولکول‌های آسیب رسان می‌باشد. برای همین لازم است از مواد غذایی سرشار از آنتی اکسیدان ها بیشتر استفاده کنید.
گفتنی است
شعار روز جهانی ام اس در سال 2021 پیوند همگانی برای درک درست و واقعی از MSعنوان
شده است.
نظر دهید